⭐️ به تمثیل؛ ذهن، مار است و روح، عقاب. وقتی این دو قلمرو آگاهی در وجود سالک به مبارزه در هم فرو روند، هیچکدام‌شان مطلقاً نابود نمی‌شوند. بلکه در غایت؛ ذهن، روحانی می‌شود و روح، لباس ذهن بر تن می‌کند. این یعنی نه مار میمیرد نه عقاب. بلکه آنان در این مبارزه به وحدت می‌رسند. از این پس مار می‌تواند پرواز کند و عقاب فاتحانه در کوچه پس‌کوچه‌های ذهن پرسه بزند. سالک واصِل، سالکِ به وحدت رسیده است.
مسعود ریاعی