“سخنی با خوانندگان مطالب”

⭐️ بارها گفته‌ام و باز می‌گویم؛ من نه معلم مذهبی‌ام، نه عالم دینی‌ام، نه پیر و عارف و صوفی‌ام، و نه مُبَلّغ ایدئولوژی خاصی‌ام. اصلاً ایده‌ای ندارم که بخواهم مُبَلّغش باشم. اگر گاه چیزی می‌نویسم برای دل خودم است. مخاطبش خودم هستم. به عنوان یک انسان عادی در کتاب وحی تدبر می‌کنم تا شاید نکاتی کاربردی برای رهایی از رنج دنیازدگی بیابم و خود را از این صحرای شب‌زده برهانم. این یعنی هیچگاه کسی را به خود نخوانده و نمی‌خوانم. بدنبال تغییر کسی هم نیستم. اینها هیچکدام کار من نیست. زیرا من استاد و عالم و دانشمند نیستم. هیچ مقام زمینی و آسمانی‌ هم ندارم. شیخ و مرشد و پیر و از این دست القاب هم نیستم. حتی بدنبال چاپ و نشر هیچ یک از نوشته‌هایم هم نیستم. اگر چاپ و نشری انجام می‌پذیرد برخی به خواست و نیت و اختیار خودشان انجام می‌دهند. مُخلَص کلام اینکه؛ اگر این نوشته‌ها برایتان کاربردی داشت و به دردتان خورد، نوش‌جانتان. و اگر نخورد، بی‌معطلی کنارشان بیندازید و وقت خود را تلف نکنید و بروید بر طبق خلق و خوی و استعداد خود، طریقت خود و معلم خاص خود را بیابید که دعای خیر من همیشه بدرقهٔ راه حق‌جویان خواهد بود.

مسعود ریاعی