“عشق آسمانی”

– در ابتدای راه عشق، تو وقتی عاشق می شوی که معشوقی شخصی در کار باشد. اما روزی می رسد که عاشق هستی بی آنکه معشوقی شخصی در کار باشد. و این عشق آسمانی است. تو عاشق کل شده ای. و از این پس تو را “عشق” خوانند، نه عاشق و نه معشوق! و با این عشق است که تو از قالب منیّت خود بیرون میآیی.

مسعود ریاعی