“نه اینم و نه آن”

☆ من نه عالِم دینی ام، نه راهبر مذهبی ام، نه واعظ اخلاقی ام، نه استاد معنوی ام، نه معلم باطنی ام، نه عارف و صوفی ام، نه درویش و پیر و مرشد و شیخ ام. و نه هیچ لقب دیگری از این دست ام! نیستم و نمیخواهم که باشم. خود بودن و آزاد بودن و بی برچسبی برایم بزرگ‌ترین فضیلت است. فلذا اگر گاه چیزی می گویم یا چیزی می نویسم آن صرفاً گزارشی از پژوهش ها و مشاهداتم است که البته اول مخاطبش نیز خودم هستم. پس اگر گفته یا نوشته ای به دردت خورد، حلالت. نوش جانت. و اگر هیچکدام به دردت نخورد، بی تعارف همه را دور بینداز، که من در بند هیچ تعلّق خاطری نیستم. آنچنانکه حتی خودم هیچیک از کتاب‌هایم را ندارم. چه هر کاری که تمام می شود همان دم با آن خداحافظی می کنم. کارم همچو نانی در دجله انداختن است“وَ لا فَخرَ ”.

مسعود ریاعی