“ستارگان تاریک!”
بهمن 19, 1399“عبور از طبیعت”
بهمن 26, 1399☆ انسان یک ماشین فیزیولوژیکی شگفت است که قادر است چیزهای سخت را به انرژی های لطیف تبدیل کند. بخشی از این انرژی ها در زندگی روزمره صرف می شود و مابقی آن با فکر و خیال های بیهوده هدر می رود. تنها سالکان اند که می توانند با ذخیره انرژی های لطیف شان، دست اندر کار ساخت کالبد اختری شان شوند. کالبدی لطیف و زنده و هوشمند که قدرت مانور بسیار دارد. هدر دهندگان و اسرافکارانِ انرژی از چنین موهبتی محروم اند.
مسعود ریاعی