“درس منطق الطیر عطار نیشابوری”

☆ وقتی حکایت “منطق الطیر” عطار را میخوانی، در آنجا یک دمکراسی زیبا و غنی می یابی. در آن حکایت، مرغان برای اختیار نمودن یک پادشاه، بسوی قله ی قاف و نزد حضرت سیمرغ می روند. وقتی با مشقت فراوان به آنجا میرسند به آنها گفته می شود که هر سی تای شما پادشاه حقیقی هستید. این جمع شماست که پادشاه است و ریاست دارد. شما بدنبال یک شخص آمده اید حال آن که آن شخص حقیقی، وحدت خود شماست. این پیکره ی جمعی شماست که ریاست حقیقی دارد. از منظر من، شاخص ترین و کاربردی ترین درس حکایت منطق الطیر همین دمکراسی وحدت گونه و متعالی است.

مسعود ریاعی