فرق بین “احد” و “واحد”

☆ “احد” اشاره به ذات یگانه است بی آنکه کثرتی و حتی اسم و صفتی مد نظر باشد. یک حقیقت محض. همچنان که امام علی (ع ) کمال توحید را نفی صفات از او می دانند. اما “واحد” آن ذات را به اعتبار اسماء و صفات و مظاهرش گویند. و خدا، هم احد است و هم واحد. وقتی از همه ی مظاهر و اسماء و صفات رها شدی و “اخلاص” یافتی، او “احد” است. و چون در کثرت به سر بری، او برای تو “واحد” است. سالکانِ فنا یافته از “واحد” به “احد” رفته اند. و فرق “احد” و “واحد” یک “واو” است و تمام تجلیات در این “واو” الهی نهفته اند. شکل “واو” ریاضیات باطنی خود را دارد. یک “۱” در وسط و دو “۶” در طرفین. از منظری می توان گفت که شکل “واو” خود نشان از شکل “میزان” دارد. ترازویی الهی برای موجودیت “کونَین”، که هر دو قلمرو دنیا و آخرت را فرا گرفته است.

مسعود ریاعی