“طبیعت بشری، وضع بشری”

☆ یک “طبیعت بشری” داریم و یک “وضع بشری”. طبیعت خداداده ی بشری مستعد رشد است. قابلیت های متعالی شدن را دارد. اما “وضع بشری”، خراب است. فرو افتاده در باتلاق حماقت و جهالت است. تاریک و ظلمانی است. وضع بشری در دنیای کنونی بشدت ناامید کننده است. آنچنانکه طبیعت اولیه ی او را نیز تخریب کرده و گام به گام رو به اضمحلال می برَد. امروزه بشر بیمار است. القاءات بیماری زا از هر سو او را در اختیار گرفته اند. ذهن بیمار، عواطف بیمار، و حتی زندگیِ مادی بیمار، در هر جایی به چشم می خورد. بشر اگر دیر بجنبد و نگاه و شعورش را تغییر ندهد، بی شک فرصت طلایی حیات را بدون دستاوردی از کف داده است.

مسعود ریاعی