“کُن فَیَکُونَ” (باش، پس می شود!) آن که در “کُن” گفتنش، “روح القدس” حضور داشته باشد، کارش، شدنی است و می شود. و “روح القدس” سراغ […]

من دین را به تمثیل، چونان یک انار بهشتیِ واحد می بینم که در آن دانه های بسیار است. کسی نباید دانه ها را از بین […]

سؤال “من چیستم”، پس از سؤال “من کیستم” بروز می کند. “من چیستم” یک سؤال “ذاتی” است. سخن از چیستیِ تو، سخن از “ذات” توست. و […]

“همذات گری” برای تزکیه نفس، بهتر و کارآمدتر از “همذات پنداری” است. در همذات پنداری، تو در خیالت، خود را بجای دیگری می گذاری. این خوب […]

آب “مطلق”، آب غیب است، ناب و خالص است و چیز و کس، آن را نیالوده است. و آب “مضاف”، چیزی به آن اضافه شده است، […]

“لا اَدرِی” (نمی دانم) آگاهی های عالَمِ وجود چنان وسیع و گسترده و در عین حال مرتبط با هم اند که ما تقریباً هیچ چیز از […]

“وَ فِیکَ انطَوَی العالَمُ الاَکبَرُ” (در تو عالَمِ بزرگ سِرشته شده است!) در سلوک به مرحله ای از شعور می رسی که به وضوح در می […]

“اَمّا بَعدُ، فَاِنِّی اَدعُوکُم اِلَی عِبادَةِ اللهِ مِن عِبادَةِ العِبادِ، وَ اَدعُوکُم اِلَی وَلایَةِ اللهِ مِن وَلایَةِ العِبادِ” اما بعد، من شما را از عبادتِ بندگان […]

آنکه طالب مرید و مرید بازی است یک جاهل به تمام معناست. زیرا این خداست که هر که را بخواهد هدایت می کند. این اوست که […]