نجاست واقعی و اصلی، حُبّ دنیاست. در گرداب دلبستگی ها و وابستگی هایش، پیچ و تاب خوردن است. “حُبُّ الدُّنیا رأسُ کُلِّ خَطِیئَة” (دوستیِ دنیا، اساس […]

نسبت به جلوه گری های دنیا همچون “مردگان” باش، تا از همینجا و هم اکنون نسبت به زیبایی های آخرت از “زندگان” باشی. این یعنی میتوان […]

“مَن کانَ للهِ …” (آن که از آنِ خدا باشد …) تو از آنِ خدا بوده ای، کاش روزی برسد که خدا نیز از آنِ تو […]

علامت آن که حق او را دوست دارد آن است که سه خصلت به او دهد؛ سخاوتی چون سخاوت دریا، شفقتی چون شفقت آفتاب، تواضعی چون […]

☆ من، تنها ابلاغ کننده ام و این خداست که هدایت می کند. سنن التِرمِذی ج ۵ ص ۳۶۴ ☆ من، دعوت کننده و ابلاغ کننده، […]

در نفحات از شیخ نجم الدین منقول است که چون به مصر رسیدم، روزبهان را در بیرون خانقاه دیدم که به آب اندک وضو می ساخت […]

اگر به مدت بیست و سه روز خط سیرِ حرکتی خود را رسم کنی، اینکه ببینی در هر روز به کدام طرف حرکت می کنی و […]

چون عشق ربّانی آغاز شود، دنیای احمقانه ی پیشین با تمامی پیوندها و روابطش بسوزد و قیل و قال های صد من یک غاز گذشته خاموش […]

اغلب انسانها تصور می کنند که “جمع” شدن به معنای وحدت است. اینطور نیست، اتفاقاً “فرد” شدن باعث وحدت حقیقی است. تو تا به فردیّت خودت […]