⭐️ دقت کن! چه زن باشی چه مرد؛ تو دارای وجهی مؤنث و وجهی مذکر هستی. هر انسانی برخوردار از این دو وجه درونی است. در روان‌شناسی مدرن به آنها آنیما و آنیموس گویند. یک سالک چه زن باشد چه مرد، باید وجه مذکر وجودش را از سلطهٔ وجه مؤنث درونش بیرون کشد. وجه مؤنث درون بخاطر ساختار وجودی‌اش به راحتی تسلیم جلوه‌آرایی‌های دنیوی می‌شود و به سمت تاریکی یعنی سمت پایین وجود سیر می‌کند. این یعنی حرکت در جهت عقربه‌های ساعت یعنی جریان رو پایین زندگی است. این نوع حرکت نوعی برون‌فکنی رو به پایین است که ابتدایش با شور و احساسات است و سپس فرو می‌نشیند. زیرا انسان بسرعت انرژی حیاتی‌اش را از دست می‌دهد. وجه مذکر سالک مطابق با خاستگاهش حرکتی رو به مبدأ دارد. آن به تمثیل خلاف جهت عقربه‌های ساعت یعنی رو به بالاست. وقتی در روند سلوک، هر کدام از این دو وجه درونی جایگاه اصیل خود را یافتند و هماهنگ و متعادل گشتند، همواره باید نیمی از ارثیه یعنی نیمی از انرژی حیاتی که به وجه مذکر تعلق می‌گیرد به وجه مؤنث وجودت واگذار شود. زیرا وجه مذکر وجودت از آنجا که سائق و جلودار است دو برابر آن انرژی را نیازمند است. پس چه زن باشی چه مرد، باید این دو وجه مذکر و مؤنث درونی وجودت را هماهنگ و نقطهٔ تعادلی‌شان را بیابی. نباید اجازه دهی که آن بخشی که براحتی تسلیم دنیا و جلوه‌گری‌هایش می‌شود بر تو فرمان براند. چه این یعنی بسوی هلاکت و تاریکی رفتن. سالک فرزانه کسی است که این دو وجه درونی‌اش هماهنگ و متعادل گشته و هر کدام به جایگاه‌شان و به مقدار انرژی دریافتی‌شان راضی و خشنودند. و یادت باشد که روح آگاه تو بر فراز دو وجه مؤنث و مذکرت وجودت است. به واقع کالسکه‌ران واقعی اوست.
مسعود ریاعی
