“در سلوک آزاده باش و جز آزادگی را مپذیر”!

⭐️ نحوهٔ نیل به مقام‌های مادی دنیوی و مقام‌های لطیف معنوی دو داستان مختلف دارند. در دنیا هزینه‌های هنگفت می‌کنند و گاه رشوه می‌دهند تا به اسم و رسم و مقامی برسند. در آسمان قضیه بالعکس است؛ آنها که اسم و مقامی دارند منتظر می‌مانند تا سالکی جدید به عالم‌شان واصِل شود و آنگاه تلاش می‌کنند تا اسم و رسم و مقام‌شان را به او واگذار کنند و خود را از یوغ مسئولیت آزاد و رها نمایند! پس اگر سالک تازه واصِل، آن اسم و رسم و مقام معنوی را بپذیرد، سالک پیشین رها می‌شود و اما شخص پذیرنده گرفتار. این شاید در ابتدای امر برای شخص پذیرنده جذابیت داشته‌باشد اما پس از مدتی بالاخره در می‌یابد که ای داد بی داد، عجب گرفتار شدم، دگر آن آزادی سابق را ندارم. اما دگر هیچ چاره‌ و گریزی نیست مگر آنکه طبق سنت پیشین آنقدر صبر کند و منتظر بماند تا روزی سالک دیگری به آن عالَم واصِل شود و او با هر طرفندی که شده تلاش کند تا مقام و اسم و رسمش را به نیروی جدید واگذارد و خود را وارهانَد. اگر نیروی تازه واصِل شده، بپذیرد، پس بخت با او یار بوده است و رها می‌گردد. اما در بسیاری از موارد سالکان تازه واصِل از چنان هوشیاریِ برخوردارند که نمی‌پذیرند. آنها آزادی خداداده‌شان را با هیچ چیزی عوض نمی‌کنند. آزادی برایشان بزرگ‌ترین سرمایهٔ است و رهایی زاد و توشهٔ ادامهٔ سیرشان است. چه نیک می‌دانند که هنوز تا بهشت خود خدا راهی طولانی در راه است. این نکته که گفتم را خالی از واقعیت مپندار. می‌دانم از چه سخن می‌گویم. از چنین روند و چنین ماجراها، به لطف حق و اندک شهود قلبی‌ام باخبرم. پس پند و نصیحتم به آنانی که روزی قرار است از معادلات این دنیای مادی کنده شوند و روح‌شان عالَم لطیف دیگری را در یابد، این است که هشیاری کنند و هرگز گوهر آزادی‌شان را به اسم و رسم و مقامی از دست ندهند و با این کار از سرعت سیرشان نکاهند. این خود یک امتحان است و از این امتحان سربلند گذر کنند که عوالم لطیف‌تر و والاتری پیش‌رو است. در سلوک آزاده باش و جز آزادگی را نپذیر. بدان که خداوند را نیروهایی است آزاد، که تحت سیطرهٔ هیچ اسم و مقامی نیستند. آنان از هر بندی رها و تنها بندهٔ خدایند. رها از قدرت‌های مادون خدایند. هیچ نیرویی بر آنها سیطره ندارد حتی شیطان. اینان در قرآن تحت عنوان “مُخلَصین” یاد شده‌اند؛ تحت عنوان “رهایی‌یافتگان”. ای دوست، جز جایگاه مُخلَصین جایگاهی مگزین که تنها جایگاه بی‌بند همینجاست. جایگاه رهایی و خلاصی در قُرب خدای آزاد مطلق.

مسعود ریاعی