⭐️ برخی هر چیزی را که در قرآن آمده و با ذهن‌شان جور در نمی‌آید، مَجازی می‌دانند. مثلاً: سخن گفتن مرغان و موران را مجازی می‌دانند. شکافتن دریا را مجازی می‌دانند. زنده شدن مردگان را مجازی می‌دانند. طی الاَرضِ و طی السَّماءِ را مجازی می دانند. وجود اجنه و شیاطین را مجازی می‌دانند. تبدیل به میمون و خوک شدن برخی را مجازی می‌دانند. پرنده‌ای از جنس گِل ساختن و در آن دمیدن و به پرواز درآوردنش را مجازی می‌دانند… بدان؛ اینان افرادی ذهن‌گرا هستند و تنها ذهن و ذهنیات خودشان را قبول دارند و هر چیزی را که با ذهن محدودشان جور در نیاید، یا انکار می‌کنند و یا مجازی‌اش می‌انگارند. مجازی‌گرایی‌های افراطی و بیمارگونه در باب قدرت‌نمایی‌های ربُّ‌العالمین نشانهٔ تعقل و روشنفکری نیست. نشانهٔ نافهمی و بدفهمی از اقتدار خداوندی است. آری، در قرآن کریم اشارات مجازی وجود دارد، اما این بدان معنا نیست که هر شگفتی که در آن آمده، مجازی است و واقعیت ندارد. ای دوست، هنگام مطالعه تفاسیر گوناگون، همانگونه که مراقب خرافه‌گویان هستی، حواست به اینگونه مفسران ذهن‌گرا و مجازی‌گرا نیز باشد. مبادا با مجازی پنداشتن همه شگفتی‌ها، قرآن را از حقایق و واقعیات آن خالی کنی.
مسعود ریاعی