“لا تُشرِک بِی شَیئاً وَ طَهِّر بَیتِی”
(چیزی را شریک من قرار مده و خانه‌ام را پاکیزه گردان)!
⭐️ ای دوست، این خانه را چه پنداشته‌ای؟! آیا جز قلب خود توست؟! چه هیچ زمین و آسمانی گنجایش خدا را ندارد جز قلب بندهٔ با ایمانش. قلب تو عرش خدای رحمن است. پس خانه‌ام را خانه‌تکانی کن. پاکیزه‌اش گردان. از غیر من خالی‌اش کن. آرزوهایت را یکسره جاروب کن، که چون من باشم به هیچ خواهش و آرزویی نیاز نیست. از دانستگی‌هایت رها شو، که چون من باشم، خودْ اصل علم و حقیقت آنم. تکیه‌گاه‌های وهمی‌ات را وداع گوی، چه تنها تکیه‌گاه واقعی خود منم. وسوسهٔ هر بهشتی را از دلت بِشُوی که تنها بهشت حقیقی حضور من است. درون خانه‌ام را به هیچ تزئینی آلوده مکن. هم مادی و هم معنوی را شجاعانه بیرون کن. خالی خالی‌اش بدار تا من نیز همواره با تو باشم. که چون با تو باشم همهٔ نیروهای وجودت خادمانه طواف‌کنندگان قلبت گردند. تنها از آنِ من باش تا از آنِ تو باشم.
بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی
