“فَاِذا اَصابَ بِهِ مَن یَشاءُ مِن عِبادِهِ اِذا هُم یَستَبشِرُونَ”
(و چون آن ریزه باران را به هر کس از بندگانش که بخواهد، زَنَد، آنها شادمان خواهند شد)!
⭐️ قطره بارانی است حیات بخش. نامش وَدْق است. این هر بارانی نیست و بر هر کس اصابت نمی‌کند. بندهٔ راستین خدا می‌طلبد. نه بندهٔ مال، نه بندهٔ قدرت، نه بندهٔ نفس. بلکهٔ بندهٔ راستین حق. هر قطره‌اش استحاله کننده است. خفته را بیدار و مرده را به حیات و آگاهی نوین زنده می‌نماید. او را تولدی دوباره می‌بخشد. این قطره باران اکسیر کیمیاگری است. روح دارد. نشانه‌اش شادی بعد از اصابت است. یک فرح باطنی است. و مسیح(ع) فرمود؛ تا از آب و روح تولد نیابید به ملکوت خدا ره نیابید.
و خوشا آن مُخلَصین که چنین آب آسمانی را با جان و روح‌شان دریافت کرده و برخوردار گشته‌اند.
بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی
