☆ وقتی نفسِ سالک به عقل فعّال که نور خلّاق است متصل گردد، از آن پس آن را عقل مُستَفاد گویند. یعنی قابل استفاده. یعنی کاربردی. چنین نفسی شریف است. بهترین و آسانترین راه رسیدن به این کیفیت، مراقبه ی تمام است. مراقبه ی اصیل و تمام، یعنی مقهور نبودن به تأثیرات حس های ظاهری و باطنی و جهت های شش گانه. یعنی خروج از اسارت مبادی ورودی آگاهیهای شرطی شده. به عبارتی دیگر، یعنی همان خاموشی همه جانبه، همان موت اختیاری. چنین مراقبه ای سالک را به عقل فعال متصل می گرداند. و حکمت متعالیه اینگونه بدست می آید نه با خواندن و حفظ کردن واژه ها و اصطلاحات.
مسعود ریاعی