☆ مغز چهره ای چروکیده دارد. آن مخزن گذشته و مکانی مملو از اطلاعات ذخیره شده است. وقتی مدام فکر می کنی، یعنی داری از اطلاعات ثبت شده ی گذشته استفاده می کنی. و این یعنی در گذشته ای. دل مربوط به آگاهی های در حال است. اگر میخواهی در حال باشی، از دلت استفاده کن. با دلت هماهنگ باش. چه با هر ضربانِ دل، هر دم چیزی می رود و چیزی می آید. آن یک جریان زنده است. “مشاهده” ارتباط مستقیم با “دل” دارد. اگر چنین کنی، مغز نیز خودانگیخته بار می آید و به مرور از شرطی شدگی ها رها می شود. در “مراقبه”، مغز آزاد و رهاست و دل در کار است.
مسعود ریاعی