☆ اگر چیزهایی بدانی اما انرژی کافی نداشته باشی، و یا به عبارتی دیگر؛ انرژی ات به اندازه ی چیزهایی که می دانی نرسیده باشد، تو هرگز به معرفت دست نخواهی یافت. این یعنی؛ “می دانی اما معرفت نداری”. زیرا معرفت از مقوله ی عمل است و عمل انرژی می خواهد. پس تا می توانی انرژی ات را حفظ و ذخیره کن. منظورم این نیست که تا می توانی غذا بخوری، بلکه سوراخ های نشت انرژی ات را ببند. فکر و خیال و اوهام و آرزو پروری سوراخ ها و شکاف هایی است که انرژی وجودی ات از آنجا نشت کرده و به هدر می روند. و این را همواره به خاطر بسپار؛ اگر چیزی را بدانی اما انرژی لازم را نداشته باشی، آن دانستگی چیزی جز وبال گردن نخواهد بود. و بالعکس اگر انرژی وجودی به وفور داشته باشی، آن علم به کرامات عجیبه تبدیل می شود. این قاعده ای است که نزد بزرگان به اثبات رسیده است.
مسعود ریاعی