“وَکَفَی بِرَبِّکَ هادِیاً”
(و پروردگارت به عنوان هدایت کننده کافیست)
☆ خداوند هدایت کننده ای شگفت و مقتدر و همه جانبه است. چشمانت را که بگشایی هدایت او را از هر طریق و وسیله ای خواهی دید. او از هر طریقی که بخواهد هدایت می کند؛ گاه از طریق دوست، گاه از طریق دشمن، گاه از طریق پیروزی، گاه از طریق شکست، گاه از طریق سلامتی، گاه از طریق بیماری، گاه از طریق قُرب، گاه از طریق بُعد، گاه از طریق بدست آوردن، گاه از طریق از دست دادن، گاه از طریق ایجاد ماجرایی، گاه از طریق سکوت، گاه از طریق داشتن، گاه از طریق نداشتن، گاه از طریق خواب و رؤیا، گاه از طریق بی خوابی، گاه از طریق ارتباط، گاه از طریق انزوا، گاه از طریق ماندن، گاه از طریق هجرت… خلاصه او هدایت کننده ای توانا و همه جانبه است. اگر دل به هدایتش بسپاری، هدایتش کفایت می کند. نیک بنگر که هدایت او در هر جا و هر زمان، چگونه درون و برون را سرشار کرده است. با او دوست باش و با جریان حیات شجاعانه همراه شو. و نترس. تو با وجود چنین هدایت کننده ای همواره پیروز و رستگاری.