☆ جهان را دوست داشته باش تا رازهایش را بر تو بگشاید. اگر از جهان نفرت زده باشی، راهی و رازی برایت نخواهد گشود. دوست داشتن جهان، دنیادوستی نیست. دنیا یک توصیف و برداشتی وَهمی از جهان است حال آنکه جهان آفرینش امری واقعی و از جنس وجود است. دنیا وجود واقعی ندارد اما جهان آفرینش واقعی است زیرا به وقوع پیوسته است. پس جهان را، زمین و آسمان را، مخلوقات خدا را دوست داشته باش. این دوست داشتن باعث می شود که روزی راه عروج بر تو گشوده گردد و به ورای محدودیت ها گام نهی. این نکته را جدی بگیر؛ هیچ کس با نفرت رشد نمی کند و نکرده است. این نگاه محبت آمیز به کل است که راهگشا و کارآمد است.
[دنیا با نگاه نفسانی داشتن به جهان، ظهور می یابد. نگاهی که مملو از خواستن و داشتن و تصاحب و تملک است. اگر این انگیزه های نفسانی در کار نباشد، چیزی به نام دنیا هم نخواهد بود اما جهان آفرینش همچنان سر جایش است و جلوه ی راستین اش را بر تو نمایان خواهد نمود]
مسعود ریاعی
