“پناه بر خدای لا شَریکَ لَهُ”

☆ عجب پناه خوبی است این خدای “لا شَرِیکَ لَه”! واحد و وسیع و یکپارچه است و انسان را تکه تکه نمی کند. تشویش نمی آفریند و بذر چندگانگی در وجود سالک نمی ریزد. همه جا هست و هیچ کثرتی او را نمی آلاید. اگر می خواهی پناهی بگزینی، “لا شریک له” را بگزین. تو اینگونه همواره با “یکی” سر و کار داری. تسلیم “یکی” هستی و با “یکی” ره می سپاری. “یکی” که همه است. کل است. کامل است.

مسعود ریاعی