☆ بازگشت به خدا، به معنای بازگشت به زمان های دور نیست. آن حتی بازگشت به جایی و مکانی دیگر معنا نمی دهد. بازگشت به خدا، بازگشت به فطرت خود است. ما از فطرت و سِرشت الهی خود دور افتاده ایم. زیرا غرق در موهومات ذهنی گشته ایم. ما در احساسات تاریک و در محتویات تناقض گونه افکارمان گم شده ایم. گمراه گشته ایم. بازگشت به خدا، بازگشت از این گمراهی است. رسیدن به خود متعالی است. بازگشت به خدا، یعنی بس است این حماقت های خودخواسته و تکراری.
مسعود ریاعی