☆ “توفیق” داشتن یعنی هماهنگ بودن با جریان هستی. “وِفق”، همراهی و همدلی و هماهنگی است. موفقیت و توفیق از یک ریشه اند. و توفیق جز به واسطه ی خداوند قادر متعال ممکن نیست. “وَ ما تَوفِیقِی اِلّا بِالله”. آن که خدا را دارد، توفیق دارد. وقتی رابطه ات را با آن یگانه ی مطلقِ بی منتها، بر اساس عشق و تسلیم بنا کنی، رابطه ات با تمام جهان ها و جهانیان سامان گرفته است. این یعنی به توفیق دست یافته ای. از منظر سالکان؛ توفیق نداشتن، یعنی خدا را نداشتن.
مسعود ریاعی
