☆ وقتی با “مراقبه”ی مستمر، سر و صداهای دو نیمکره مغزت خوابید و مشاجره شان به پایان رسید، وقتی از خوب و بد و آری و نه گفتن هایشان خلاص شدی، وقتی فرمانهای وسوسه گون شان خاموش گشت، تازه به جهان “آگاهی” قدم نهاده ای. جهانی وسیع و روشن که جز آزادگانِ رهیده از بند خویش آن را در نیابند.
مسعود ریاعی