وقتی به چیزی با ترس بنگری نمی توانی درست ببینی. وقتی تعصب داشته باشی نمی توانی درست ببینی. وقتی اسیر تعلقی باشی نمی توانی درست ببینی. وقتی به خیال پردازی مشغول باشی، نمی توانی درست ببینی. وقتی مقهور القاءات این و آن باشی، نمی توانی درست ببینی. وقتی قضاوتت را پیشاپیش کرده ای، نمی توانی درست ببینی. وقتی خشمگینی، نمی توانی درست ببینی. وقتی طمع داشته باشی، نمی توانی درست ببینی… حال اندکی با خود بیندیش که تا به حال چند چیز را درست و تمام دیده ای؟! “ای دوست، درست دیدن، تنها در کیفیت سکوت همه جانبه محقق می شود”.
مسعود ریاعی