☆ حقیقت آنست که سالک به هر طرف می نگرد، اصل “نمی دانم” بر او حاکم است. دیگران وقتی او را می بینند، می پندارند که می داند، اما نمی داند. او فقط مجرایی خالی گشته تا آن عظمتی را که نمی داند، از طریقش بر دیگران بتابد. تمام کار او همین خالی بودن است. و صد البته این “نمی دانم”، برتر از همه ی می دانم های جاهلانه ی ماست.
مسعود ریاعی