☆ تعصب، “غیرت” معنا نمی دهد. تعصب یک بیماری خطرناک است. و این از ریشه ی اسمش پیداست. آن عصبی شدن و خود را در اختیار خشونت قرار دادن و از جاده ی اعتدال و از صراط مستقیم خارج شدن است. حال آن که غیرت، غیر خدا را نپرستیدن است. خود را اسیر “مِن دونِ الله” نکردن است. توجه از خلق بریدن و به حقیقت مطلق عشق ورزیدن است. تعصب، کور است و غیرت نور. تعصب فاجعه آفرین و دردسر ساز است. غیرت، آورنده ی امنیت و آرامش راستین است. “غیور” از اسماء نیک خداست. متعصب، دشمن اسماء نیک خداست. غیرت ریشه در آگاهی دارد، تعصب ریشه در جهل دارد… غیرت کجا و تعصب کجا؟! نکند اینها را مترادف هم بدانی! که فرق شان از زمین تا آسمان است. بدان که پیامبر خدا (ص) هر روز شش بار از “تعصب و خشونت” به خدا پناه می برد. (الخصال ص ۳۲۹)
مسعود ریاعی