☆ راه هر دم باریک می شود. باریک و باریکتر. و آنگاه خطی می شود که فقط یک نفر را پذیراست. همچون صفی تک نفره. هر کس فرد می شود، فردِ فرد. هیچ پناهی نیست جز ربّ ساکن در قلب خودت. و این تویی منهای هیچکس، در گذر از صراط خویش. اینچنین است گذر از یک مرحله از حیات به مرحله ای دیگر.
مسعود ریاعی