خب، وقتی پیامبر (ص) می فرماید که قرآن دارای بطن های گوناگون است، وقتی امام علی (ع) می فرماید قرآن دارای وجه های متنوع است، وقتی ائمه (ع) همین را می گویند، خب تو چرا بدنبال معانی و تفاسیر خشن و دردسر ساز می روی؟! چرا برداشت های خشونت بار از آیات خدای رحمان می کنی؟! مگر اخذ معانی زیبا و حیات بخش چه عیبش است؟! آیا می دانی که وجود معانی مختلف در آیات، خود یک ماده امتحانی خداوند است تا معلوم کند هر کس چه فهمی از آیاتش دارد؟! از این امتحان الهی به زیبایی عبور کن! تو به عنوان یک سالک موظفی که همواره بهترین و زیباترین تفسیر را از آیات قرآن داشته باشی. موظفی بهترین را تصدیق نمایی و مصداق “صَدَّقَ بِالحُسنَی” گردی. “اَحسَن” معانی و تفاسیر را بفهمی و ارائه نمایی. و پیرو بهترین هایی باشی که خداوند نازل نموده؛ “اِتَّبِعُوا اَحسَنَ ما اُنزِلَ اِلَیکُم مِن رَبِّکُم”. آیا معانی و تفاسیر خشونت بار بهترین هاست؟! آیا شعله ور کردن حقد و کینه بهترین هاست؟! آیا قرآن را خشن معرفی کردن بهترین هاست؟! تفاسیر خشونت بار از آیات، به اندازه ی کافی در طول تاریخ نوشته شده است، تو دگر به آن دامن نزن. اگر حرفی برای گفتن داری، اگر به مغز آیات وصل شده ای، زیباترین ها و کاربردی ترین وجه را بگو. و اگر وصل نشده ای، سکوت کن. مگذار که قرآن کریم در جهان به عنوان یک کتاب خشن مطرح شود. قرآن کتاب سلوک است. آن وقایع، وقایع سلوک و عبور از مواقف است که در مجموعه نکات قرآنی به آنها اشاره کرده ایم… حقیر تمام تلاشم را به لطف خداوند منان کرده ام که هم در مجموعه نکات قرآنی و هم در دیگر متون قرآنی که نگاشته ام، زیباترین و کاربردی ترین معانی وجوه آیات را که نسل جوان امروز می تواند با آن ارتباط زنده و سازنده برقرار کند، بنگارم و تقدیم شان نمایم. این کاری بود که کرده ام و امیدوارم موجب رضای پروردگار لطیفم باشد… سوء استفاده از آیات و روایات شریفه آن هم به نیت دامن زدن به خشونت هایی که جهان امروز را از شرق تا غرب فرا گرفته، خطایی نابخشودنی است. چنین کاری به جز کشت و کشتار و ویرانی و دربدری محصول دیگری نداشته و ندارد. خشونت، کسی را به حقیقتی نمی رساند. نرسانده است. آیات خدا، ترویج خشونت نیستند. آن آیات هر کدامشان بیانگر صحنه ای از وقایع سلوک سالک اند. زیرا قرآن کتاب نجات و رستگاری است. راه خروج از ظلمات جهل و نافهمی به سوی نور حیات و آگاهی است… اللهمَّ نَوِّر قُلُوبَنَا بِنُورِ القُرآن”؛ “خداوندا، قلب های ما را به نور قرآن منوّر کن”.
مسعود ریاعی
