☆ زندگی ما با تولد آغاز نمی شود و با مرگ پایان نمی پذیرد. اینها خود جزئی از یک طرح بزرگتر اند. پیش و پس این زندگی نوعی از هستی وجود دارد که هنوز به کنه اش واقف نگشته ایم. این یعنی مجموعه ای عظیم در کار است که تولد و مرگ تنها بخش کوچکی از آن است. و چون جز مشتی حدس و گمان از حقیقت امر، چیز قابل اتکای دیگری نمی دانیم، پس نه ادعاهایمان از هستیِ کل، عین صواب است و نه سخن گفتنمان از نیستی معقول. گویی ما در رؤیایی از آگاهی به سر می بریم که از هر سو در محاصره ی بی نهایت قرار گرفته است. سالکان کسانی اند که آگاهانه و پیش از مرگ، قصد خروج از این رؤیا را دارند.
مسعود ریاعی
