☆ وقتی بازی با خاطرات دور و نزدیک، در ذهنت پایان گیرد، هم تو نو می شوی، هم جهان. امتحانش کن. بازی با خاطرات را کنار بگذار تا جهان هستی را هر لحظه تر و تازه دریافت کنی. خاطرات گذشته، پیوسته به تاریکی اند، به تاریکی نرو. و حتی به خوب و بد تقسیم شان مکن. از آنها عبور کن. آنچه واقعی است جهانی است که در آن واقع شده ای. از گلدان خاطرات در آ، و در زمین واقعی ریشه کن. نه گذشته پرست باش و نه آرمان پرست. اینان هر دو غیر واقعی اند. حق پرست باش. و همین کافیست.
مسعود ریاعی