☆ سالکی که از شک گذشته و به یقین رسیده، دگر اهل روز مبادا نیست، اهل پس انداز و ذخیره سازی نیست. این کار انسانهایی است که هنوز به یقین نرسیده اند. سالک هر آنچه را که بدستش می رسد به موقع و بجا و رضایتمندانه خرج می کند و هیچ خوفی به دل راه نمی دهد. زیرا به این آیه یقین دارد که رزق هر جنبنده ای بر عهده ی خداوند است؛ “عَلَی اللهِ رِزقُها”. او طلا و نقره جمع نمی کند. زیرا به آیه “الَّذِینَ یَکنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الفِضَّةَ” معرفت یافته است. او حفاظت خدا را دارد که بهترین حافظان است ؛”فَاللهُ خَیرُُ حافِظاً”. سالک، به خداوند و حکمتش یقین دارد و دقیقاً از این روست که هر چیزی به موقع به او می رسد و هیچگاه در نمی ماند.
مسعود ریاعی
