☆ “حق”، یکی است اما تجلّیاتش بسیار. او هر روز شأنی دارد. “کُلّ یَومِِ هُوَ فِی شَأنِِ”. این به ما می آموزد که برای رؤیت حق باید چشمانی باز و هشیار داشت. تو هر آن با یک عالَم نامتناهی و پویا طرف هستی. حضرت حق، ذاتش ثابت است اما بی نهایت تجلّی به خود می گیرد و در عین حال هیچکدام از تجلّیاتش تکراری نیست. “لا تَکرارَ فِی التَّجلّی”.
مسعود ریاعی