☆ عالَمی است روحانی و عجیب، که در آن کیفیت، اگر نخواهی بفهمی، می فهمی، و اگر نخواهی بدانی، می دانی. و چون بخواهی بفهمی، نخواهی فهمید و چون بخواهی بدانی، نخواهی دانست. زیرا این عالَم را با خواست های ذهنی تو کار نیست. آن، تنها و تنها با سکوت درونی کار می کند و در سکوت درونی می جوشد و در سکوت درونی قوام می یابد. فهم برتر، از چنین عالَمی دریافت شدنی است. در چنین عالَمی، سالک همچون گِلی در دست کوزه گر است. پس برای دریافت حقیقت “وَ اَنصِتُوا” (خاموش شوید!)
مسعود ریاعی
