خالی شدن، تو را آماده می کند تا در آن روز عظیم با “ناشناختنی” به نیکی روبرو شوی. آن که خالی نشده باشد، با اولین مواجهه، تلاشی اش همچو آن کوه حکایت موسی، حتمی است. زیرا آن فراآگاهی مطلق برای انسانهایی که پر از تعلقات گوناگون اند، سنگین و خوردکننده است. باید غیر ضروریات را از روح و جان خود زدود و از هر خواهش و آرزو خالی شد. تنها چنین سالکی توان مواجهه با ناشناختنیِ فرا درک را خواهد داشت. اگر پیشاپیش، خود هیچ شوی، نابود نخواهی شد! زیرا هیچ، نابود نشدنی است! و بدان که سلوک فقط یک معنای کاربردی دارد، و آن “خالی شدن” است. خالی شدن، برای نزول حق.
مسعود ریاعی
