☆ روح خدا و تعلیم پر برکتش از آنِ کسی است که وابسته و دلبسته به چیزی نیست. آزاد و رهاست. مُخلَص است و برده ی چیز و کس نمی باشد. اگر می خواهی روح خدا معلم تو باشد، باطناً از همه چیز و همه کس به نیکی هجرت کن “وَاهجُرهُم جَمِیلاً”. و تعلقات را -چه مادی چه معنوی- در پیشگاه دلت که عرش رحمان است قربانی کن، که این از زیباترین و مقدس ترین و حقیقی ترین و مقبولترین قربانی هاست. “حَسبِیَ الله” اینگونه محقق می شود.
مسعود ریاعی