تا آنجا که دانسته ام هر سالکی در روند زندگی زمینی اش در حال ساخت و پرداخت یک کالبد لطیف است. جریان زندگی سالک، به تمثیل، همچون یک پرینتر چند بُعدی عمل می کند و مرحله به مرحله این کالبد را شکل داده و به ظهور می رساند. این کالبد نیز جسم است. روح نیست. آن نفس آسمانی هم نیست. بلکه یک جسم تلطیف شده است که در کارخانه دنیا و با استفاده از ماشین بدن ساخته و پرداخته می گردد. ماده ی اولیه ای که برای ساخت این کالبد استفاده می شود، از آثار اندیشه و عملکرد ما، و انرژی اش از مراقبه تامین می گردد. یک سالک برای ادامه سلوکش بعد از انخلاع از بدن مادی، به این کالبد که خود اوست، نیازمند است. پس ای دوست، دقت کن که در این دار عمل چه می سازی!
مسعود ریاعی