☆ اگر می خواهی دگر به این سطح از حیات باز نگردی، و یا به تعبیر دینی اش رِجعَت نکنی، روح و جانت را از خوب و بدش رها کن. اگر حتی به خوبش دل بسته باشی، کار خرابی ببار آورده ای. زیرا یادآوری یک چیز، زمینه ی تکرار آن است. پس به زیبایی از همه چیز بگذر “فَاصفَحِ الصَّفحَ الجَمِیلَ”. همه کس و همه چیز را ببخش و خود را خلاص کن. چه اگر حتی از کسی یا چیزی بدت بیاید، همین نفرت، باز دوباره تو را متوجه این جهان خواهد کرد و بسویش خواهد کشاند. پس دل از دنیا بر کن، تا در لایه ی دیگری از حیات و آگاهی تولد یابی.
مسعود ریاعی
