یک سالک بدنبال تایید این و آن نیست. سلوک خود را دارد. دیگران میخواهند تاییدش کنند یا تکذیبش نمایند. این به خودشان مربوط است. اثر وضعی تایید یا تکذیب شان به زندگی خودشان بر می گردد. نیرویت را برای جلب تایید دیگران هدر مده. بدنبال مقبولیت نباش. این کار انسانهای بی ریشه است. کار کاسبکاران و سیاست بازان است. این آنهایند که نیازمند تایید دیگران اند. وقتی بنده ی تایید دیگرانی، دیگر نمی توانی بنده ی خدا باشی. بالاجبار باید به گونه ای باشی که آنها خوششان می آید، نه ربّ ات. یک سالک خودش است و با خدایش است. تکذیب ها و تایید ها، دام راهند. بازی های نفس شیطانی اند. یک سالک نیک می داند که اگر برخوردار از حقیقت است، تکذیب دیگران چیزی از او کم نمی کند. و اگر خالی از حقیقت است، تایید دیگران چیزی بر او نخواهد افزود. وقتی به مرحله ای برسی که تایید ها و تکذیب ها برایت یکسان شود، تازه به زندگی حقیقی دست یافته ای. از رنگ دیگران خلاص شده و به رنگ فطرت الهی خویش در آمده ای. و تمام زیبایی سلوک به همین بی نیازی است. به رها بودن از تاییدها و تکذیب هاست.
مسعود ریاعی
