روزی کسی مرا پرسید: بعد از مرگ، بر ما چه خواهد رفت و کجا می رویم؟!
گفتم: نمی دانم
گفت: شما کجا می روید؟!
گفتم: نمی دانم
گفت: چطور نمی دانید، شما این همه قرآن خوانده اید و آیاتش را شرح داده اید!
گفتم: اتفاقاً به همین دلیل که قرآن خوانده ام، می گویم که نمی دانم! چه وقتی قرآن از زبان پیامبر(ص) می فرماید؛ “ما اَدری ما یُفعَلُ بِی و لا بِکُم” (نمی دانم چه بر من و بر شما خواهد رفت!)، بنده چه چیز بیشتری برای گفتن دارم؟! من از کسانی نیستم که در این باب قصه پردازی های ذهنی به راه می اندازند، پس نمی دانم چه خواهد شد و خداوند در چه کیفیتی مرا قرار خواهد داد. زیرا کیفیت های حیات، بیشمار و متنوع است. با این وجود از او که “خیر الراحمین” است، امید خیر دارم، چه گمانم به او نیکوست. تو هم همین امید و ظن نیکو را داشته باش، که ظن نیک به پروردگار جهانیان، عین آرامش و موفقیت است.
مسعود ریاعی