من مردمی را می شناسم که در روز قیامت، منزلتشان نزد خداوند متعال چون من است، در حالیکه نه پیامبر هستند و نه شهید؛ اما پیامبران و شهدا، بخاطر منزلتشان بر آنان رشک می برند.
پرسیدند: ای پیامبر خدا! آنان کیستند؟!
فرمود: مردمی که نه برای پیوند خویشاوندی و نه برای مال، بلکه تنها بخاطر “روح خدا” با یکدیگر برادری کرده اند. سوگند به آن که جانم در دست اوست، چهره هایشان نوری دارد و خود نیز برخوردار از نورند. چون مردمان اندوهگین شوند، آنان اندوهگین نمی گردند و چون مردمان بترسند، آنان نمی ترسند.” اَلا اِنَّ اَولِیاءَ اللهِ لا خَوفٌ عَلَیهِم و لا هُم یَحزَنُونَ”
اعلام الدین ص ۲۸۰