مبارزه ی اصلی اسلام با خدایان است نه با انسان ها. شعار اساسی اسلام “لا اله الا الله” است، و این یعنی مبارزه با تمامی خدایانی که بر انسان سروَری می کنند. خدایانی که ذهن آدمی را بلعیده اند، او را ترسانده اند و روح و جانش را به اسارت برده اند. خدایان فضول و موهومی که وجود خارجی ندارند و فقط یک القاء ذهنی باطل اند. خدای توهّم و جهالت، خدای حُب جاه و مال، خدای خودخواهی و تکبر، خدای حرص و طمع، خدای جنگ طلبی و ریاست خواهی، خدای شهوت پرستی و خشونت، خدای آرزوپروری و آرمان سازی … که همه و همه محصول نفس شیطانی اند و ضد “تسلیم” اند. مبارزه ی اصلی یک مسلمان سالک، با این خدایانی است که عمری در وجودش جاخوش کرده اند و هر کدام به نوعی فرمان می رانند. یک سالک با سلوکش پیش از هر چیز باید در جنگ با خدایان پیروز شود. باید همه شان را شجاعانه و بی ترحم از سینه اش بیرون بیندازد و خود را برای همیشه از شرّشان خلاص کند. چه وقتی خدایان نفی شوند، خداسازان نیز نفی شده اند، و آنچه می ماند تنها یگانه حقیقت محض است. این خدایان موهوم در طول تاریخ خون های بسیار ریخته اند و ویرانی های عظیم به بار آورده اند، بشر را به بازی گرفته اند و در تاریکی های دنیا به بندش کشیده اند. و اکنون سزاوار است که از روح و جان آدمی محو گردند. و این همان پیکار حیاتی است که پیامبر(ص) آن را جهاد اکبرش خوانده است.
مسعود ریاعی