اینطور نیست که ما در طول عمرمان فقط یکبار با آن “ناشناختنیِ” عظیم روبرو شویم. ما هر روز و هر لحظه با “ناشناختنیِ” فرا درک روبرو می شویم. حقیقت آن است که او عمری ما را به خود می خواند و ما خود را ناخوانده انگاشته ایم. در این میان تنها سالکان فرهیخته اند که پیش از آنکه مرگ آنها را بِرُباید، شجاعانه خود را به ورطه انداخته، به تمامی تسلیمِ آن می گردند و دگر هیچ نمی گویند.
مسعود ریاعی