گاه وقتی “فکر” می کنم تا به چیزی “آگاه” شوم، می فهم که نمی توانم، زیرا “فکر”، راه دریافت “آگاهی” نیست. با “فکر” فقط میتوان به “فکر” بیشتر رسید، نه به “آگاهی”. آگاهی محصول سکوت همه جانبه است. زیرا آگاهی وجود دارد و فکر نمی تواند آن را تولید کند. نه تنها نمی تواند، بلکه در همان هم که هست اِعوجاج ایجاد می کند. تنها کاری که سالک باید از عهده اش بر آید این است که خود را با تسلیم و سکوت در دسترس آگاهی قرار دهد. جهاد اصلی سالک برای فتح آگاهی، با گفتگوهای درونی خودش است. وقتی موفق شد و خاموش شد، آگاهی آنجاست. بی حرف و بی توضیح.
مسعود ریاعی