بارها گفته ام و باز بی هیچ خوفی می گویم که کلمات قرآن، واژه ی صِرف نیستند، هر کدام اشاره به موجودی “زنده” اند. قرآن، کتابی اسراری است و مملو از اسماء زنده است. از میان همه ی اسماء، “بقیّت الله” از بزرگترین و کارآمدترین و لطیف ترین زندگان است. ای دوست! اگر خدا “زنده” هست، که هست، “بقیتِ” او نیز زنده است و غیر از این نمی تواند باشد. آن اشاره به انسان کامل است، به مظهر عشق و رحمت است، به تجسم “خیر” است. همچنانکه خود قرآن نیز پیش از آنکه جوهری بر روی کاغذ باشد، وجودی زنده است. اگر می خواهی از قرآن بهره بری، مرده بینی را کنار بگذار و زنده بینی پیشه کن.
مسعود ریاعی