ساعتی است که در آن بدون تردید دعا مستجاب می شود. منظور از این ساعت، زمان متداول نیست. مثلاً بگوییم صبح است یا شب است و غیره. بلکه منظور از آن زمان، لحظه ای است که تو در کیفیت وجودی خاصی قرار می گیری. کیفیتی که نزدیکترین حالت به پروردگارت است. پس این ساعت پیش از آنکه امری بیرونی باشد، کاملاً درونی و مختص خود توست. در این باب، به دو لحظه ی خاص اشاره می کنم؛ یکی آن زمان که دلت شکست، و دیگر آن زمان که از همه ناامید می شوی و در یأس مطلق فرو می روی. اینها دو زمان بسیار خاص و حساس اند که اصطلاحاً “غروب تو” می نامم! مراقب باش که در این دو حالت، زبان به نفرین کسی نگشایی! همواره زبانی خیر داشته باش و هم برای خود و هم برای دیگران خیرخواهی کن؛ چه به قول پیامبر(ص): “مبادا نفرینتان با ساعتی مصادف شود که اگر در آن، درخواستی شود، خداوند، درخواستتان را اجابت می کند!” – کنزالعمال ج ۲ ص ۹۳
مسعود ریاعی
