زوجِ حقیقی تو، نورِ مکمل تو، آن که با او به تمامیّت خویش می رسی، به ندرت در همان عالَمی است که تو بسر می بری. گاه او در مکانی است که تو نیستی و گاه در زمانی است که تو حضور نداری. گاه تو پیر شدی و او تازه متولد شده است و گاه او نه در این عالَم که در یکی از عوالم موازی است. تنها سلوک برای فتح خویشتن است که تو را به زوج حقیقی ات، آن نورِ مکمل می رساند و از غربت دیرینه می رهانَد.
مسعود ریاعی