‍ “فرزانگی”

انسان فرزانه، چون کودکی “واحد” را در آغوش می گیرد، پس بزرگی می گیرد

☆ او را خودنمایی نیست، پس نور می یابد
☆ او را خودگویی نیست، پس می درخشد
☆ او را خودپسندی نیست، پس منزلت می یابد
☆ او را خودستایی نیست، پس سرآمد می شود