ای دوست! امام علی (ع) می فرمایند؛ “در تو عالَم بزرگتر سرشته اند”. تو از این منظرِ اصیل و باطنی، همه ی جهانی، و لشکریان احزاب نیز تمامی صفات پست و رذیله ی آدمی اند که در وجودش که شهر اوست، جاخوش کرده اند. این نیروها و صفات رنگارنگ که احزاب نام گرفته اند، قصد دستبرد و تسلط به نورِ روحِ تو را دارند. پس باید با جهادی پیگیر ریشه هایشان در وجود آدمی بخشکد و زایل گردند. که چون چنین شود، سالک رها از انواع بردگی شده است. سالک در چنین کیفیتی، وجودش یکپارچه شده و با زوجات نورانیِ خویش که مجموعه اوصاف نیکی که هدایای الهی اند، به وحدت نائل می گردد و به چشمه ی خویش واصِل می شود. این یک پیروزی بزرگ و یک رستگاری عظیم باطنی است که ظاهر نیز از آن تبعیت خواهد نمود و نور الهی، درون و بیرون واصِل به حق را فرا خواهد گرفت. ای دوست، سوره احزاب، یک درس بزرگ سلوک است تا سالک بتواند شهر نفس خویش را پاک نموده، و آن را به تمامی تسلیم حق نماید.
مسعود ریاعی