همیشه آنچه را که ببخشی از آنِ توست و آنچه را که ذخیره کنی، از آنِ دیگران است. این قانون هستی است. تو با بخشش، حیطه ی وجودی خود را گسترده تر می کنی، همچنانکه با ذخیره سازی، تنگ و تنگ تر. در دنیا هر چه بیشتر اهل بخشش باشی، افق پرواز روحت را در حیات پیش رو، وسیع تر کرده ای و قلمرو خود را گسترش داده ای. بخشش، ضرر نیست، همه سود است.
مسعود ریاعی